Historia Kościoła z roku 1893
Najcenniejszym dziedzictwem kulturowym wsi Bednary jest Kościół wzniesiony na pagórku usypanym przez płynącą nieopodal rzekę Bzurę, będącym kiedyś pogańskim cmentarzem. Kościół zbudowano z drzewa modrzewiowego, pod wezwaniem św. Macieja Apostoła i Małgorzaty Dziewicy. Kościół miał pięć ołtarzy, a w głównym był wizerunek Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej.
Zakrystia miała osobne wejście. Po latach okazało się, że kościół jest za mały.
Od 1686 do 1696 roku było 98 chrztów. Arcybiskup Stanisław Szembek wraz z proboszczem bednarskim księdzem Mateuszem Trawińskim, dobudował prezbiterium z kamienia polnego i rudy wydobytej z Bzury.Nową zakrystię, istniejącą do dziś budowano do roku 1711.
Ksiądz proboszcz Antoni Drzewiecki (od 1729 roku) gruntownie odnowił kościół modrzewiowy, mający wiele zmurszałych belek.
Od roku 1869 do 1907 ksiądz proboszcz Stanisław Jabłonowski rozebrał stary kościół i postawił nowy - murowany, z małą wieżą według projektu architekta Dziekońskiego. Z drewna rozbiórkowego zbudowano plebanię. W 1913 roku parafianie zebrali materiały, pragnąc zbudować trzynawową świątynię. Jednak w 1915 roku przybyli Niemcy, zniszczyli materiały budowlane, a ołtarz, ambonę i organy spalili.
Ludność wysiedlili do Żyrardowa. Ksiądz proboszcz Marian Jeżwiński (proboszcz od 1915 do 1923 roku) z trudem doprowadził kościół do porządku.
Wyremontował ściany, sklepienie beczkowe, balustradę na chórze, filary. Przerobiono zakrystię, podniesiono wieżę do 35m.
Dachy pokryto eternitem.
Ksiądz Czesław Gotlib (1923-1926) zbudował wielki ołtarz z drzewa oraz organy pneumatyczne 10 głosowe.
Ksiądz Henryk Grabowski podniebną ścianę prezbiterium zmienił na lekką żelazną konstrukcję. Przebił też wejście na ambonę od zakrystii, a dach ukrył blachą cynkową.
W 1939 do Bednar wkroczyli Niemcy i stoczyli bitwę nad Bzurą z armią polską. N rezultacie bitwy dach kościoła został zerwany, a organy wyleciały w powietrze trafione pociskiem armatnim. Ksiądz Henryk Grabowski kościół wyremontował, w 1945 pomalowano go według projektu Mieczysława Jurgielewicza. W 1946 i 1947 powstały dwa boczne ołtarze dębowe.
Ksiądz proboszcz Stanisław Kankiewicz założył posadzkę lastrykową.
Od 1967 ksiądz Wojciech Dąbkowski rozpoczął remont świątyni: pokrył blachą wieżę, otynkował i pomalował kościół.
Zrobiono schody wejściowe do kościoła. W 1978 kościół odnowiono z zewnątrz i przyozdobiono wewnątrz polichromią w stylu regionalnym łowickim.
W 1979 ksiądz Józef Misiak sprowadził do świątyni obrazy św. Judy Tadusza. Zlikwidował również zdewastowany cmentarz niemiecki (w Bednarach istniało około trzydziestu gospodarstw niemieckich kolonistów) znajdujący się koło kościoła, a na jego miejscu powstał parking.
Do 23 czerwca 2003 proboszczem parafii był ksiądz Paweł Górniak. Obecnym proboszczem jest ksiądz Józef Paciorek.
Prócz kościoła na obszarze miejscowości znajduje się cmentarz rzymsko-katolicki wraz z kwaterą wojenną 1939-1945, wpisany do rejestru zabytków pod nr 881/A z 14.04.1992.
